loading...
ده ی70 ها
محمد حسین سجادیان بازدید : 61 یکشنبه 10 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

سخنی با پدر ومادرها

شناخت نوجوانكار چندان آسانی نیست، بیشترین تجربه هایی كه در گذشته كارساز بود، امروز كارآیی خود را از دست داده و عصر تكنولوژی همه چیزرا در هم ریخته است. اختراعات ، ابداعات و اكتشافات گوناگون، در گوشه و كنار جهان ، روی افكارآنان تاثیر گذاشته است،بطوریكه نوجوان اكنون با دیدی متفاوت به مسایل پیرامون خود می نگرد و . . .

سخنی با پدر ومادرها

شناخت نوجوانكار چندان آسانی نیست، بیشترین تجربه هایی كه در گذشته كارساز بود، امروز كارآیی خود را از دست داده و عصر تكنولوژی همه چیزرا در هم ریخته است. اختراعات ، ابداعات و اكتشافات گوناگون، در گوشه و كنار جهان ، روی افكارآنان تاثیر گذاشته است،بطوریكه نوجوان اكنون با دیدی متفاوت به مسایل پیرامون خود می نگرد. نوجوان درگذشته به لباس ، اهمیت چندانی نمی داد، كافی بود پوشاكی مناسب بر تن داشته باشد؛ولی امروز، نوع لباس، رنگ ، طرز دوخت و حتی دكمه های آن مورد توجه وی قرار دارد.مدوپیروی از آن ، از شیوه های بالندگی نوجوانان شده است، در گذشته ، غالبا هر چند نفردر یك اتاق می خوابیدند و صدایشان هم در نمی آمد، لیكن امروزه هر نوجوانی طالب اتاقی جداگانه است؛ بنابراین، مشاهده می كنیم كه همه چیز ، دستخوش تغییر و تحول گردیده و حاصل این تحولات : آن كه : اطاعت كردن ها، جای خود را به نافرمانی داده ،و چشم گفتن ها و حرف شنوی ها ، مبدل به " تمی توانم" ها و " نمی شود" ها شده است. پدران امروز از نوجوانان خود انتظار اطاعت بدون چون و چرا دارند، و همیشه شكایت میكنند كه: ما در جوانی ، چنین و چنان بودیم! ولی آن نوجوانی كه فلان فیلم جدید را درتلویزیون یا سینما دیده و درباره آن با والدینش ، به بحث و گاهی به جدل می نشیند ،نمی تواند كوركورانه مطیع و فرمانبردار باشد، امروز دیگر دوره نصیحت و وصیت سپریشده و نوجوان از "بكن و نكن" ها خسته است، و به طنز می گوید :" والدین ما زیادی برای ما بالای منبر می روند!" آیا این همه تحولات و تغییرات نباید ، اندیشه در روش تعلیم و تربیت را به ما یادآور شود؟! مسلما هیچ پدر و مادری علاقمند نیست كه بانوجوانش " بگو ، مگو" داشته باشد، ولی متاسفانه گاهی ، ناچار به این كار می شود؛عیب از كجاست و مقصر كیست؟ تقصیر نوجوان است ، یا تقصیر پدر ومادرها؟! شاید هم هیچكس مقصر نیست ؛ اصلا چرا دنبال مقصر بگردیم ؟ چرا به تغییرات و تفاوتها اندیشهنكنیم؟ نقش والدین ، مربیان و اولیای امور نكات حائز اهمیت در برخوردبا نوجوان كهبایستی از طرف والدین ، مربیان و اولیای امور مورد توجه قرار گیرند تا او بتوانددوران بحرانی بلوغ را به سلامت پشت سر بگذارد برخی در ذیل اشاره شده است ، امید است با در نظر گرفتن این نكات ضروری به خود و فرزندمان كمك نمائیم:

·
عدم درک نوجوان از طرف افراد با صلاحیت ، باعث سوق پیداکردننوجوان ، به طرف منابع ناصالح میشود و اغلب زیر بنای رفتارهای ناهنجار ،‌دربزرگسالی را فراهم می آورد. نقش حیاتی افرادکلیدی فوق به قرار زیر است:

·
احترام به نوجوان

·
ابراز علاقه و محبت به نوجوان،به ترتیبی که نوجوان خود را شایسته دوست داشتن احساس کند

·
درکنار او ؛ونه درمقابل اوبودن

·
دوست بودن با نوجوان به جای ارباب و دشمن اوبودن

·
ایجاد عزت نفس در نوجوان

·
دادن شخصیت به نوجوان به ترتیبی که نوجوان نیاز به نشان دادن خودبه طریق رفتارهای پرخطر و ماجراجویانه نداشته باشد . ممکن است که مصرف مواد مخدر ازطرف نوجوان به دلیل دستیابی به احساس استقلال از والدین و مخالفت صریح در مقابل معیارهای جامعه و مقابله با اضطراب، گوشه گیری و افسردگی یا پذیرفته شدن از طرف گروه همسال باشد. فراراز خانه می تواند یکی از نشانه های مهم استرس های محیطی برروی نوجوان باشد . عواقب این اقدام برروی سلامت فرد واضح و روشن است. والدین و اولیاء با حمایت نوجوان می توانند از این امر جلوگیری کنند.

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
باسلام به شما کاربر گرامی .از این که به سایت من سری زدید بسیار ممنونم .من خودم یک نوجوان 15 الی 14ساله هستم و درد نوجوانی را بهتر از هر سنی می شناسم اما در این بین از تجربه بزرگان و نظر و مشورت روانپزشکان نیز پرهیز نکرده ام . امیدوارم از مطالب سایت بهره کافی ببرید .
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    مطالب وبلاگ را چطور دیدید؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 10
  • کل نظرات : 12
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 1
  • آی پی امروز : 9
  • آی پی دیروز : 17
  • بازدید امروز : 21
  • باردید دیروز : 1
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 22
  • بازدید ماه : 195
  • بازدید سال : 199
  • بازدید کلی : 5,376